"Sam na sam... Ze Sobą"

 

W moim sercu pustka nieprzebyta,

W mojej duszy ogień wygaszony,

Kto dziś o coś Poetę pyta?

Chyba tylko człowiek szalony...

A ja bym chciał, przez życie iść,

Za rękę właśnie z Tobą.

Nielicząc godzi, minut, dni...

Być i żyć zawsze obok.

Tak wiele smutku w tej niedzieli,

I poniedziałek jakiś dziwny...

W tej niekończącej się karuzeli,

Świat wydaje się inny.

I niby raźniej i jakoś weselej,

Bo wpadła do mnie, przyjaciółka Czysta.

I jakoś poemat się rozweselił...

I chyba czas zacząć Igrzyska!