List do P.

Od lat trzech codziennie o Tobie

Jakbym myśli zamiennej nie szukał

Twoje zdjęcie noszone na sobie

W każdym śnie do drzwi Twoich pukam

I nie zmieni się nic aż do śmierci

Bo tatuaż z serca mi nie zniknie

Tylko Ty i Ty w mej pamięci

Tylko Ty i naprawdę do śmierci

Po co głową o mur uderzać

Skoro można po prostu pamiętać

Ty zniknęłaś, no i komu się zwierzać?

Ciebie nie ma, a ja wciąż pamiętam

Bardzo trudno przez życie podążać

Z myślą w Gnieźnie do bramy przykutą

Zawsze będę za Tobą zdążać 

Choćbym sam miał utopić się w smutku

Nikt i nic nie zastąpi mi Pauli

Choćbym nawet litra czystej wódki

Wlewał w siebie jak się wlewa do szklanki

Są na świecie nie zapite smutki

Pani życia, sensu i istnienia

Co porwałaś mi serce na zawsze

Najlepszego, bo to nic nie zmienia

Cudownego, przecież sama znasz prawdę

Jeśli przyjdzie Cię jeszcze zobaczyć

To spotkanie potrwa tylko chwile

Sam się wtedy zabije z rozpaczy

Bo od życia chce już tylko tyle.

Poznań 2013 r.