Pensjonat pod Sokołem;-)

"PENSJONAT POD SOKOŁEM"

Pośrodku lasu blisko koryta Warty,

Na pogórzu błękitnym, zwanym Oceanem,

Spotkało się kilku przyjaciół Poetów,

Próbujących zrozumieć co się robi z czasem.

Chcieli go zakrzywiać a potem prostować,

Pisać co sekundę historię niczyją,

Pośród bałaganu zaczynali sprzątać,

Zamiatać pod dywan prawdę oczywistą.

Kiedy zrozumieli, że nie rozumieją,

Poczęli obrażać przyjaciółkę prawdę,

I pod wpływem prochów, nie koniecznie boskich,

Zaczęli wypisywać syfonie półżartem.

Tak skończyła się era pisania dla żartu,

Poezja jest kochanką co nie ma wyrazu,

Powstaje z niemyślenia o prawdach i skutkach,

Powstaje z opowieści dla zabicia czasu.

W dowód Przyjaźni Magdzie Z., Berci, Anecie, Ilonie oraz Magdzie S., a także dzielnemu Marcelowi, który postanowił mnie posłuchać.

Johnny Dichter Jr.