Trzynasty rok bezsilności

Czy Ty wiesz, że mieszkam niedaleko Ciebie?

Wiem! Mnie też przechodzi dreszcz...

Gdybym spotkać miał Ciebie.

Dlatego chodzę własnymi drogami i obracam się stale,

Czy gdzieś z następnej alejki nie wyskoczysz mi nagle.

Ale ja nie o tym, trzynasty rok mija

Odkąd w mojej duszy serce zaczęło zamierać.

I wiem, ze to było z kosmosu, może nawet ciut boskie,

Lecz zostawiło we mnie ból, miłość i troskę

Ja od trzynastu lat nosze w portfelu Twe zdjęcie

Lecz równie dobrze mógłbym je zgnieść

A obraz Ciebie i tak będzie we mnie

Nie będzie wielkich wyznań kocham Cie juz trzynaście lat,

Więc do czego mam Ci się przyznać,

Chyba do tego, że jestem sam.

Paulinie