Pytania

O nic mnie już nie pytasz
I nie wiem co zrobić mam z faktem
Że wszystko z czasem przemija
I nic, nie jest na zawsze

Omijasz mnie łukiem szerokim
Ja - niczym synonim cholery
Pozostawić pragnę na trochę
Wspomnienie pewnej nadziei

Że sensu odzyskam uczucie
I ruszę w przestrzeń jak zawsze
Ucieknę, jak zwykle po trupie
I znów będzie mi łatwiej

Odbije kartę w zakładzie
Z nadzieją, że nie będzie zamknięty
Odpocznę, zabije w sobie
Sen, który wiecznie mnie męczy.