Noc w pełni, czyli nocny Gość

Była ciemna i zimna noc 

My, może lat dwadzieścia parę

Jeden stary dziurawy koc

Jeden wielki zmarnowany talent

A gdy po latach koc już odszedł w kąt 
Obudzeni już w innym świecie 
Mamy nagle się dość
I nie chcemy nic więcej 

Tak upływa kolejna godzina

Flaszka wódki do połowy upita

A ja piszę do Ciebie list, rzygam i czytam

W głowie świst, smutna dziewczyna, wielkie nic! 

...

Odchodzimy,  trzeba spać

Każdy własne ma łoże

Czemu więc Ty możesz zasnąć

A ja, jak zwykle, nie mogę.