Przywitanie

Uciszeni - ktoś demonowi wyjął baterie

I tak mnie jakoś oswoił z ciszą

Że sam już nie wiem, ile jest we mnie 

Żalu? Nadziei? Na przyszłość...

I jak w reklamie, która nie ma końca

Powtarzam wewnątrz znane mi pytanie

Czy wobec pełni mogę prawdy doznać?

Czy z prawdą pełni kończy się pisanie?

Tak wiele pytań, a tak mało rymów

Bo to nie modne, rzecze mi poeta

Więc cóż poradzi ten analfabeta

Że rymy kocha choć sam już nie piszę

Bo przegadał za młodu już nie jedną ciszę

I teraz może jedynie powiedzieć

Że w pełni życia warto cicho siedzieć

A najlepiej słuchać...